ÇARESİZSİNİZ

Karanlık çökmüş,poyraz az da olsa hızını kesmişti.Herşey yerli yerindeydi gece ki fırtınadan sonra yorgundu deniz.Sığınağımda oturup bir sigara yaktım.Derin bir nefes çektim  konuşmaya başladık..Bende dedim bende yoruldum senin gibi dalgalıp durulmaktan,kayalara çarpmaktan,çalkantılardan.İnsanları anlamaya çalışmaktan.Kah hırçındı dalgaların vuruşu kah sakin.İyi geliyordu konuşmak gözyaşlarımı dalgalara katmak.Bir nevi terapiydi benim için.Ne zaman çıkamasam birşeylerin içinden aynı şeyi yaparım.Yaşadığım sakinlik mutlaka doğruyu bulmamı sağlar.Işıklı yoldan yürümeye koyuldum.İnsanlara bakıyordum acaba ne sıkıntıları vardı.Az ileride bir kadın gözüme çarptı ağlıyordu.Sessizce yanına gittim,oturdum.Burnumun kızarıklığından ağladığım anlaşıyordu.Tanıyorduk birbirimizi çok üzgün olduğunu biliyordum.Neden dedi neden söylesene herşeyin çaresi var neden ağlıyorsun.Cevap veremedim.Çünki herşeyi öyle yada böyle yoluna sokacaktım zamanla peki ya o.Ölen eşini geri getirebilirmiydi.Haklıydı herşeyin bir çaresi vardı.Ölümün dışında.